తెలుగు బ్లాగరుల్ని రక్షించండి బాబోయ్!

నమస్కారం! బ్లాగ్లకు కొత్తవాడిని కాదు. చాల రోజుల నుంచి రాయాలని అనుకుంటున్నవి ఇక్కడ రాస్తున్నాను.

నా టెంప్లేటు చూసారు కదండి. బాక్ గ్రౌండులో చాల బుక్సున్నాయి. అవి ఏ పుస్తకాలో తెలియదు. రకరకాల రంగుల్లో, షేపుల్లొ ఉన్నాయి. (అయితే వాటికి పేరూ ఊరూ లేదు అనుకోండి.) ఏ బుక్ తెరిచిచూస్తె ఏమి ఉంటుందో తెలియదు. ఏదో ఒక పుస్తకం చదవాలని మనం వచ్చాం. అవన్నీ మనకు నచ్చని  పుస్తకాలే అనుకోండి. ఏమిటి మన పరిస్థితి? ప్రస్తుతం తెలుగు బ్లాగ్ల స్థితి అలా ఉంది. బ్లాగ్ అగ్రిగేటర్స్ అనే పుస్తకాల రాక్లో ఎక్కువగా బూతు పుస్తకాలే ఉన్నాయి. ఐతే, అన్నిటికీ అట్ట మీద రాసే ఉంది, బూతు పుస్తకమని. మంచి పుస్తకం గంజాయి వనములో తులసి మొక్కలా అయిపోయింది.  ఏ కూడలికి వెళ్ళి చూసినా, ప్రవీణ్ ను తిడుతూ రాసే పోస్టులే. తిడుతూ రాసే కామెంట్లే!! ఒక  గుంపు తయారయ్యింది. వీళ్లకి ఆ ప్రవీణ్ మీద పడి ఏడవటం తప్పించి వేరే పని ఉన్నట్టు లేదు. వీళ్లు ఏడిస్తే నాకు పోయేదేమీ లేదు కానీ, కూడలి, హారం, జల్లెద, మాలిక -ఎక్కడికి పోయినా ఈ దరిద్రం చూడలేక చచ్చిపోతున్నాను. అందుకే ఈ పోస్టు.

ఈ పనికిమాలిన గాలి గుంపు వచ్చాక బ్లాగులు, వ్యాఖ్యలు చూడాలంతే చిరాకు వచ్చేస్తోంది. పోస్టులో పెద్ద కంటెంట్ ఏమీ ఉండదు. ఏదో ప్రవీణ్ను తిడుతూ నాలుగైదు వాక్యాలుంటాయి. ఇక ఆ తరువాత ఆ బాచ్ వాళ్లందరూ అక్కడ చేరతారు. ప్రవీణ్ని తిడుతూ, ఎగతాళి చేస్తూ వందలాది కామెంట్లు రాస్తారు. అనుచితంగా ఉండని కామెంట్లు చాలా తక్కువ. ఒక 10, 15 మంది ఉంటారు ఈ గుంపులో. అందరూ కలిసి ఒక ఐదారు వందల nasty comments రాస్తారు. చివరికి పరిస్థితి ఎలా తయారు అయ్యిందంటే ప్రస్తుతం ఈ రౌడీలు అందరి కంటే కూడా ఆ ప్రవీణే చాలా నయమని అనిపిస్తుంది నాకు. ప్రవీణ్ మీద నాకు ప్రత్యేకమైన అభిమానము ఏమీ లేదు, కానీ అన్యాయమైన వ్యక్తిగత దాడికి, పిచ్చివాళ్ళ గుంపు యొక్క నీతిమాలిన తిట్లకు అతడు బలి అవుతున్నాడని నాకు అనిపిస్తుంది.

ఇలా ప్రవీణ్ను తిట్టటం మర్యాదగా ఉందా అని ఈ మధ్య అజ్నాతలు వీళ్లకు గడ్డి పెట్టబొయ్యారు. కానీ గడ్డి తినటానికే అలవాటు పడినవాళ్లకు మనం గడ్డి వేస్తే అది పరమానందం కదా, పరమాన్నమే కదా! ఈ గుంపులో ఉన్న ఒక ఆడమనిషికి బాగానే గడ్డి పెట్టారు ఒక అజ్నాత. కానీ ఆమె దులిపి వేసుకు పోయింది. అలా ఉంది వీళ్ల మూర్ఖత్వము! వీళ్ళలో ఒకళ్ళిద్దరు తమ బ్లాగుల్లో చక్కగానే రాస్తుంటారు. ఇతర బ్లాగుల్లో మాత్రం ఇలాంటి చెత్త రాస్తారు.


అయితే వీళ్ళు చాలా బెటర్ రా బాబూ అనిపించే మనిషి(?) ఒకతను ఉన్నాడు. అతడే శరత్ కాలం.  బూతులు కూస్తూ అదే శ్రుంగారం అనుకుంటాడు అతడు. పైగా అది మనలని నమ్మామంటాడు. అతడు అమాయకుడో అమ్మాయకుడో అర్థం కాదు. అబ్బాయకుడిని అని చెప్పుకుంటాడు. అతడు  ఎలా చెప్పుకున్నా, మనం ఒకటి మాత్రం చెప్పవచ్చు, మనిషికి ఉండాల్సిన కొన్ని కనీస మాన మర్యాదలు కొద్దిగా తక్కువ అతడికి. ఉదాహరణ చెప్పాలంటే, తన భార్య గురించి అవతలి వాళ్ళు ఏమని అనుకుంటారో అని కూడా ఆలోచించకుండా అతడు రాసే రాతలు. అతడి బ్లాగులు చదవకపోవడం ఆమె అద్రుశ్టం. ఈ మధ్య అతడు రాసిన పోస్టు చూశారా? ఆడవాళ్ళు తమని మొదటిసారి రేప్ ఎప్పుడు చేశారు, ఎవరు చేశారు వగైరాల లాంటివి తమ బ్లాగుల్లో రాయాలని భోధించాడు!!  ఇలాంటి మెంటాలిటి ఉన్నవాడు మనిషేనా అని అనుమానంతో (?) పెట్టటం తప్పా చెప్పండి. అలాగే తను అమెరికా వెళ్ళినప్పుడు సరైన మర్యాదలు చెయ్యలేదని అతడు ఒకరిద్దరు బ్లాగర్ల మీద క్రూరమైన నిందలు వేశాడు.

ఇవన్నీ వాల్లు రాసుకుంటే నీకు బాధ ఏంటి? నీకు నచ్చకపోతే చదవకు అని అనవచ్చు. ఒకవేళ అది సరి అయిన మాట అయితే, ఈ లోకంలో విమర్శ అనేదే ఉండకూడదు కదా! ఏమంటారు? పుస్తకంపై రివ్యు రాసేవాడిని నీకు నచ్చకపోతే చదవొద్దు, సినిమా రెవ్యు రాసేవాడికి  నీకు నచ్చకపోతే చూడొద్దు అని చెబుతారా?